Dé farsen

Meutmeut,

Deze keer heb ik geen spectaculaire gebeurtenissen om vol overtuiging te vertellen.
Nope, het was een heel saaie week en op vrijdagavond na, was ik het hele weekend bezig voor school.
Vrijdag gingen we na het werk eten en zwemmen om toch vol goede moed aan het weekend te beginnen.

Ook hier heeft een mens soms wat nodig om zich bezig te houden, wel, wij vonden er niet beter op om een hele lijst met farsen te maken. Ja, de farsen die we zelf al hebben uitgestoken, en dat zijn er heel wat.
Hieronder een gecensureerde versie ;)

Wist je dat...
...het allemaal begon met mijn bed dat uiteen viel terwijl we het aan het verzetten waren om een klamboe aan het plafond te hangen.
...Ann een pen in haar uniform liet zitten waardoor er allemaal vlekken op haar uniformen zaten en op die van Dorien.
...iedereen mee hielp schrobben, zelfs de huisbazin, die haar zus belde voor ontvlektips.
...Dorien kapstokken van het balkon naar Ann smeet en hier pas mee ophield nadat er 2 waren gesneuveld
...ik een houtworm in m'n bed had en het zagemeel al kuisend niet kon bijhouden
...we allemaal hetzelfde t-shirt voor Holy Pagwa kochten en het vlekkenfestijn misten.
...Ann en Marie-Cathérine beter moeten uitkijken wanneer ze de straat oversteken, want Surinamers rijden hard en vloeken nog harder.
... Dorien met haar fiets tegen de koffer van een auto vol nederlanders reed, ze stopten plots om de weg te zoeken.
.. dat ik pardoes met m'n gat in de modder viel toen ik hielp met het bootje de brug over te duwen op weg naar Matapica (zie foto's)
... Dorien van de trap gleed, nadat ze die had natgemaakt door de hond er met water af te jagen.
...Ann en Anke L op stage gillend van een zuurstoffles wegliepen die was omgevallen.
...we 3 uur in een kano zaten, het donker werd en begon te regenen en we de hele tijd kinderliedjes zongen.
... Dorien op haar eerste stagedag op een nieuwe dienst in een paarse kauwgum ging zitten, haar schort en broek hierdoor aaneenplakten en iedereen goed gelachen heeft.
...ik uit een hangmat viel en dat niet eens de eerste nacht was.
...Karin binnenkwam toen Ann peekesstoemp maakte en ze vroeg: 'Maakt jouw moeder zich geen zorgen dat je niet kan koken?'
...Dorien op stage zout in de pap en de thee deed ipv suiker
...een schizofrene patiënte hierdoor dacht dat Dorien haar wilde vergiftigen.
...ik aardappelpuree opnieuw opwarmde in een pot.
... ik was vergeten dat dit meteen aanbrandt.
...we hysterisch gillend de kikker opjaagden die door de keukenraam was binnengevlogen, de onderburen hierdoor kwamen kijken wat er eigenlijk aan de hand was.
...Ann wilt weten hoe kak smaakt.
...Dorien het wasmachine niet aan de praat kreeg omdat de kraan dichtstond.
...we met onze trekrugzakken de wekelijkse boodschappen gaan doen en altijd veel bekijks hebben.
...ik de grootste mond heb, maar het hardste wegloop als er een kakkerlak is.
...Ann lopend op dienst aankwam omdat de stroom was uitgevallen en haar patiënt nog voor de lift stond.
... Dorien dacht dat de voordeur enkel langs binnen openging.
...we na al ons geld bijeen te rapen aan de kassa merkten dat we te weinig bij hadden, gelukkig had Ann haar bankkaart bij.
...Dorien en Ann hysterisch stonden te gillen voor wat later een mot bleek te zijn.
...ik chocolade liet verbranden in de microgolf en Ann na de 2de poging- deze keer au bain marie- merkte dat er een product inzat waardoor de chocolade hier niet smelt (waarschijnlijk voor het weer).

Hopelijk wordt deze lijst de komende maand niet veel langer, alhoewel, soms zijn het echt wel hilarische momenten :D

Een lijst van wie en wat ik allemaal mis ga ik niet maken, want die wordt veel te lang.
Nog een maand en we zitten op Aruba, tsjalala. :D:D

Veel liefs en ik mis jullie!
een witgevlekte Marie-Cathérine
   (na een week binnenzitten komt m'n bruin er al af :'( )

Matapica

Dat we flinke zusters zijn dat mag je weten,
daarom lopen wij, daarom lopen wij,
dat we flinke zusters zijn dat mag je weten,
daarom lopen wij overaaal!!!
We zijn inderdaad flinke zusters, we behaalden de 3de plaats op de wandelvierdaagse (waaraan we 2 dagen deelnamen). Voor de mensen die toch willen weten hoe 'mooi' of eerder onsterfelijk belachelijk we eruit zagen zet ik hier nog even een foto. Ja, heel Suriname mocht meegenieten want we kwamen op radio en TV, dus dan is het jullie ook gegunt he ;)

Straks vergeet ik het allerbelangrijkste nog te vertellen, neen! :p
Ik vertel het leukste als laatst want anders lezen jullie de rest niet meer ;)
Het voorbije weekend gingen we met 8 naar Matapica, we werden vergezeld door Hanne en Marjolein, 2 studenten verpleegkunde van KDG die naast de Anke's en Veerle wonen. Met een Surinaams muziekje op de achtergrond vertrokken we...hopend dat we zeeschildpadden zouden zien. Eerst gingen we bij Mike, de organisator van het tripje, Javaanse bami eten.

Nadat we een eindje hadden gereden stapten we over op een boot en van die boot weer wat verder op een klein wiebelig bootje. Dit bootje bracht ons door het swamp (moeras/vijvers) vol mooie waterlelies en over kleine riviertjes vol riet naar een mooi groot strand. Onze slaapplaats was een golfplaten afdakje met wat platen langs de zijkant, hier hingen we onze hangmatten op, waarna we genoten van een luie middag in het zonnetje.
Toen we wilden gaan zwemmen kwamen we onder luid gegil tot de vaststelling dat het allemaal modder was in zee. Eens gewend aan het glibberig gevoel werd het hoe vettiger hoe prettiger. Ann, Dorien en ik hingen van kop tot teen vol.
Als avondeten kregen we frietjes met curryworsten en dit zonder elektriciteit in de wijde omgeving, laat staan een friteuse. Jaja, de organisator deed z'n uiterste best om de Belgische luxekippetjes te soigneren. :D:D

Na het bewonderen van een magische heldere sterrenhemel gingen we vol spanning de nacht tegemoet en de schildpadden. Na een heel eind lopen moesten onze pillampen uit, best wel eng want een eindje terug lag er al een slang op het strand. Maar het loonde de moeite, meer dan de moeite want we zagen zeker 15 schildpadden. Het hele proces konden we aanschouwen, het aan land gaan, de put graven- die veel dieper was dan ik had verwacht-, het leggen van de eitjes, het dichten van de put en dan hop, weer naar de zee.
Je kan je het echt niet voorstellen, een schildpad bijna zo groot als mij-ik heb ernaast gelegen- wacht rustig een goede golf af en doet dan het hele legproces op d'r dooie gemak, maar eens klaar zijn ze supersnel terug naar de grote donkere oceaan, die er eng uitziet maar ook o zo vertrouwd. Echt magisch!!!

Ondanks het feit dat we pas om 2uur in onze hangmat kropen, waren we al om 7uur wakker. Wacht, die vorige zin klinkt iets te vlot, in een hangmat slapen lijkt vanzelfsprekend maar dat is het niet, je moet er schuin inliggen en niet teveel wroeten. Want ja, ik was me aan het induffelen en boenk, daar lag ik, onder de hangmat, hilariteit alom ;) Zondag werd een luie dag met dingen die alleen in Suriname kunnen, een modderbad ipv een douche, een cocktail om 10u 's morgends, mmm, ik blijf hier wonen!

Deze week wordt er voor school gewerkt, dat moet jammer genoeg ook gebeuren, en het hoogtepunt van de dag was dat we drie kwartier zonder water en stroom zaten, wioowww.

Toch ga ik ervan uit dat jullie allemaal superjaloers zijn op mijn Surinamereis, en terecht! Want ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen :D

Veel liefs!
En ja, stiekem mis ik jullie wel een beetje hoor ;)

I love Suriname!

 Ieps,

Ook hier is het al laat, maar met een volgend tripje in het vooruitzicht moet ik toch eerst wat vertellen over mijn onvergetelijk paasweekend!

Vrijdagochtend vertrokken we met een hele groep naar de Raleighvallen en Voltzberg, onze dag bestond enkel uit onderweg zijn. Het eerste deel was met een Surinaams busje vol kakelende grieten over een oneindig lange zandweg waarover de chauffeur de hele tijd moest slalommen voor de diepe plassen. Gelukkig heb ik geen last van wagenziekte! Bij een indiaans dorpje aangekomen moesten we met bagage en eten voor 4 dagen in een bootje, onderweg begon het te regenen. Niet een klein beetje hé, neen, we waren meteen doorweekt, toen werd het ook nog donker. Aan de andere kant van de wereld zitten, op een plek waar van telefoonbereik nog geen sprake is, in een bootje op een superbrede rivier vol piranha's in het midden van het regenwoud in de regen en het donker, hiphoi! We waren blij toen we er waren!!!

Mijn eerste nacht in een hangmat sloeg wat tegen, een bed ligt toch wel beter, maar slapen in openlucht heeft wel z'n charmes.

De volgende dag stond ons het hoogtepunt te wachten, letterlijk en figuurlijk. Onder begeleiding van een inheemse gids trokken we het regenwoud in, ZALIG! We kwamen verschillende planten-en diersoorten tegen waarvan ik nooit gedacht had ze ooit in het echt te zien: schildpadden, apen, lianen,... Iets minder geweldig was het beklimmen van de Voltzberg, een rotsberg van wel 240m hoog, hiervoor moesten we stijl omhoog. Wel, leve de botinnen!!! Het uitzicht was gelukkig dubbel en dik de moeite waard: regenwoud zo ver het oog kon reiken.
Om te bekomen van onze tocht gingen we nog een uurtje zwemmen in de kleine watervallen, mmm.


Op dag 3 moesten we een stukje met de boot en een klein eindje te voet om aan te komen aan de moedervallen, 's middags was het een vrije moment. We zwommen in de rivier, keken hoe de piranha's gevangen werden. Deze zijn niet dood als ze dood lijken, dus nadat hun kaak gebroken was durfde ik eindelijk te voelen hoe scherp de tanden waren en je wilt er niet door gebeten worden hoor!

Samen met Ann en 2 nederlandse stagiaires maakten we echte soep van de boscreolen (bosnegers), van aardappelen en bananen, tot kokosmelk, kruiden, gerookte vis en knackworsten, je kan het zo gek niet bedenken of het zat erin, maar het was onwaarschijnlijk lekker. Sowieso ook omdat we ze zelf gemaakt hadden ;)
Later op de avond heb ik een vogelspin vastgehad, dit leek supereng, maar ik ben echt blij dat ik het toch gedaan heb! :D:D Na een optreden van de plaatselijke boysband (die bestond uit inheemse bevolking met bijhorende muziek) ging ik nog met een groepje nachtdieren spotten. Het was een lange, vermoeiende dag die mijn hart vulde met liefde. Want ik werd smoorverliefd, op de Surinaamse natuur, de dieren, de muziek en de mentaliteit. Plots lijk je het materialisme en de stress van de Westerse wereld niet meer te begrijpen...

De maandagmorgend hadden we het geluk dat de kisskissie-aapjes (doodskopaapjes) ons even graag zagen komen als wij hen, ze aten gewoon uit onze handen. Zooo schattig! De terugweg was ook lang, maar deze keer kregen we een stralend zonnetje, waardoor we -ondanks de zonnecreme- mooi rood terugkwamen.

De foto's van ons tripje vind je op: https://picasaweb.google.com/105672154452967551072

Ondanks dit vermoeiende weekend werd het geen week om uit te rusten, neen neen. Woensdag en donderdag wandelden we voor het ziekenhuis mee in de avondvierdaagse. Woensdag 11km en donderdag 14km, lange uitputtende avonden en 's morgends stonden we -zoals altijd- weer klaar op dienst. De wandelvierdaagse was meer te vergelijken met een carnavalsoptocht, de meeste groepen waren mooi gekleed, dansten en maakten muziek. Ook wij hebben de hele weg gezongen en droegen allemaal dezelfde outfit. Die van de eerste dag was nogal saai, een polo, een vestje en een pet, maar de 2de dag waren we uitgedost in een leuk kleurtje en droegen we een hoofddoek. Dit zag er bij ons- de 7 blanke stagiaires- nogal gek uit. ;)

Ik kruip nu in m'n bedje, want morgen staat de volgende trip weer voor de deur, op naar de reuzezeeschildpadden!!!

Dikke knuff!
xxx

Lui lekker leven, here I am!

Hey bakra's (blanken)

Nog snel eventjes een berichtje want met het paasweekend trekken we erop uit en anders is het weer te lang geleden.
We vertrekken vrijdagochtend richting Voltzberg en Raleighvallen en maandag komen we terug, maar al die tijd ben ik van de aardbodem verdwenen om op ontdekking te gaan naar de mooie Surinaamse natuur.

Nu eventjes vertellen over dingen die ik al wel heb beleefd ;)
Sinds het laatste blogbericht zijn dat er toch heel wat...
Zaterdagochtend waagden we het erop om voor de eerste keer de bus te nemen, het werd een heuse zoektocht welke bus ons naar White Beach kon brengen. In tegenstelling tot de Belgische busregeling is hier geen vertrekuur of overzicht van bestemmingen te vinden, gelukkig spreken ze hier Nederlands en hebben wij een mond om het te vragen.
Gek of niet, de bus vertrekt hier pas als ze vol is, waren wij toch wel de gelukkigen die de laatste zitjes innamen zeker!!!

Na anderhalf uur kwamen we aan op White Beach, een stukje hemels aangelegd recreatiestrand in de middle of nowhere. Echt een klein paradijs! Waar je kan zwemmen is eigenlijk een stukje afgebakende rivier, niet omdat er veel boten komen, wel omdat er piranha's zitten en je daar liever niet tussen zwemt. We genoten van een dagje bakken en braden, ondanks de herhaaldelijke smeerbeurten waren we toch alle 3 verbrand :s
's Avonds gingen we met z'n zessen iets drinken in 't Vat en voor het eerst, nu nog met 5 omdat Anke L de dag erna de vroege had, het Surinaamse nachtleven verkennen. We trokken naar de Zsa Zsa Zu, een discotheek, waar we tot in de vroege uurtjes op onze eigen stijve manier dansten :p

Zondag werd een rustig dagje, bekomen van ons nachtelijk avontuur, naar het shopping center en een cinemake doen. This means war was de ideale meisjesachtige afsluiter van een zalig weekend.

Maandag ben ik aan mijn tweede stageperiode begonnen, ik sta nu op maxi-care. In Europese termen betekent dat een hele hoop monitors en specifieke aparatuur, hier zijn het gewoon mensen die extra in de gaten gehouden moeten worden. Het is er verschrikkelijk rustig, gelukkig heb ik Ann en Anke L als pratend gezelschap, anders was ik al lang terug naar de afdeling dermatologie gevlucht. De leuke dingen die ik al heb mogen meemaken zijn een ambulancerit met sirenes, een vluchtig bezoek aan de spoed en intensieve zorgen van het algemeen ziekenhuis, wat er vrij oké uitzag en de plaatsing van een shunt (fistel voor dialyse).





Wel bakra's, veel liefs en slaapwel!
Jullie roodgebruinde of gebruinrode Surinaamse luiaard :)







P.S. Nog eventjes wat reclame voor het webalbum: https://picasaweb.google.com/105672154452967551072