Overal beestjes!

 Ik zie beesjes, zoveel beesjes om me heen…

Wel, van dit liedje hebben ze een Surinaamse versie, en terecht! Ik zie ook overal beesjes, van verschrikkelijke muskieten die je de hele dag achtervolgen, mieren op de keukentafel en een gigantische kakkerlak in de slaapzaal van het ziekenhuis tot de gekko in het huisje waar mijn 3 andere klasgenootjes zitten.

Misschien zijn jullie ook wel nieuwsgierig naar het huisje waar ik verblijf, daarom zal ik hier maar ineens een aantal foto’s bijplaatsen ;)

ons huisje

het balkon vooraan

de living, met de lavabo erin :p

de badkamer: een douche met enkel ijskoud water

de keuken

onze straat

het uitzicht vooraan

Woensdag was mijn eerste stagedag, we hebben een goede entree gemaakt door cake te bakken voor de adjunct-directeur J Ik sta op de dienst dermato, maar stage en het begrip ziekenhuis is in niets te vergelijken met wat we er in België onder verstaan. Als de kans zich voordoet trek ik voor jullie eens foto’s… Een aantal kleine voorbeeldjes om een beeld te schetsen: 6 persoonszalen met 1 toilet, ramen en deuren-ook die van de isoleerkamers-wijdopen en alcogel kennen ze hier niet. Ik zal ook eventjes een mooi voorbeeld van wondzorg geven: je neemt gewone wattebollen en een alcoholische oplossing, doet onsteriele handschoenen aan, ontsmet de wonde en bij een diabetisch wonde bvb doe je er honing op. Het is dus aanpassen, ja toch? (ja toch gebruiken ze hier constant ;))

Woensdag was ik ervan overtuigd dat ik nooit zou kunnen wennen aan deze stage, maar elke dag is een nieuwe dag. Donderdag en vrijdag vielen gelukkig beter mee,  vooral donderdag waren er fijne mensen en een verzorgster die zo lief was me op sleeptouw te nemen. Hoe mijn dagtaak eruit ziet? 2 keer de temperaturen en pols nemen en met 2 patiënten mee naar de röntgen en ecg, nog ‘wat’ pauze en ja, in Suriname zit de werkdag er dan al op. Vrijdag was een drukke dag, dit gewoon omdat het personeel dan om 14u30 ipv om 15u naar huis gaat.

Onze huisbazin heeft er ondertussen voor gezorgd dat we in het bezit zijn van fietsen, dit is een hele uitdaging met het plaatselijk rijgedrag maar ook een ontzettende luxe. We zijn op 10 minuutjes aan het ziekenhuis en aan de supermarkten. Wat de huisbazin betreft zijn we echt met ons gat in de boter gevallen, zij en haar gezin zijn supervriendelijk voor ons en we kunnen er alles aan vragen. Donderdag kregen we een ijsje getrakteerd na het werk en gisteren hielp haar oudste dochter ons met de was na de fars van Ann. ’t Was wat hoor, ik elke keer gelijk een debiel ‘heeft iedereen z’n zakken leeggemaakt?’ ‘jaja’. Wel er stak een bic in de was, het resultaat was een heus kunstwerk.

Je ziet het hé, zo ver van huis zullen we snel ‘volwassen’ moeten worden, we zijn alle 3 geen huishoudtypes, waarschijnlijk gewoon omdat we gezegend zijn met een stel geweldige moeders die dit thuis allemaal voor ons doen. Wel mama, ik mis je! ;) Maar ondanks alles trekken we flink onze plan :D

Gisterenavond zijn we in’t vat iets gaan drinken met studenten vroedkunde van Kdg. Het verbaasde me hoeveel Belgen en Nederlanders er hier zitten, het was-zoals op de foto’s te zien- gezellig. Kan niet anders met 11 meisjes. We hebben ook voor de eerste keer gebruik gemaakt van de taxi, die hier echt belachelijk goedkoop is. Zouden ze in België ook moeten invoeren J

Vandaag gaan we een rustig dagje tegemoet: aan het zwembad liggen, naar de toeristische dienst  en morgen hopelijk naar White Beach, het dichtstbijzijnde strand.

Dit was een hele boterham, ik wou eerder iets posten, maar het internet werkt nu al 3 dagen niet op m’n laptop. Opgelet: dit bericht is ook met een halve dag vertraging gepost vanwege de pc-problemen ;)


Ik mis jullie!
xxxx